Tuesday, 26 March 2013

Ευγένεια



















Κάνε το πόνο σου άρπα.
Και γίνε σαν αηδόνι,
και γίνε σα λουλούδι.
Πικροί όταν έλθουν χρόνοι,
κάνε τον πόνο σου άρπα
και πε τονε τραγούδι.

Μη δέσεις την πληγή σου
παρά με ροδοκλώνια.
Λάγνα σου δίνω μύρα
-για μπάλσαμο- και αφιόνια.
Μη δέσεις την πληγή σου,
και το αίμα σου, πορφύρα.

Λέγε στους θεούς «να σβήσω!»
μα κράτα το ποτήρι.
Κλότσα τις μέρες σου όντας
θα σου ΄ναι πανηγύρι.
Λέγε στους θεούς «να σβήσω!»
μα λέγε το γελώντας.

Κάνε τον πόνο σου άρπα.
Και δρόσισε τα χείλη
στα χείλη της πληγής σου.
΄Ενα πρωί, ένα δείλι,
κάνε τον πόνο σου άρπα
και γέλασε και σβήσου.

Κ.Γ.Καρυωτάκης



Nobility

Make your pain into a harp.
Become a nightingale,
become a flower.
When bitter years arrive,
make your pain into a harp
and sing the one song.
Don't bind your wound
but with the branches of the rose.
I give you wanton myrrh
- for balm - and opium.
Don't bind your wound,
your purple blood.
Tell the gods to "let me die!"
but hold on to the glass.
Buck against your days when
there's a festival for you.
Tell the gods to "let me die!"
but say it with a laugh.
Make your pain into a harp.
Refresh your lips
at the lips of your wound.
One dawn, one evening,
make your pain into a harp
and laugh, and die.


Translated by Peter J. King and Andrea Christofidou.


(Picture: Greek virgins, Raphael Kirchner)

 

No comments:

Post a Comment