Tu souffres tous les maux...

 Tu souffres tous les maux et tu ne fais que rire
                    De ton lâche destin ;
Tu ne sais pas pourquoi tu chantes sur ta lyre
                    Du soir jusqu’au matin.
 
Poète, un grave auteur dira que tu t’amuses
                    Sans trop d’utilité ;
Va, ne l’écoute point : Apollon et les Muses
                    Ont bien quelque beauté.
 
Laisse les uns mourir et vois les autres naître,
                    Les bons ou les méchants,
Puisque tout ici-bas ne survient que pour être
                    Un prétexte à tes chants.


Jean Moreas


Translation/Μετάφραση

Η μοίρα σου πάντα σκληρή, μα εσύ τη δυστυχία
περιφρονείς, αναγελάς,
μέσα στη θύελλα τέρπεσαι, μέσα στην τρικυμία
τη λύρα κρούεις, αντιπερνάς.

Ποιητή, οι άνθρωποι θα ’λεγαν πως είναι οι στίχοι σου ένα 
παιχνίδι μάταιο, παιδικό.
Μην το πιστεύεις. Έχουνε ο Απόλλωνας για σένα  
κι οι Μούσες έπαθλο ιερό.

Άφησε να γεννιούνται αυτού, κοίταξε εκεί να σβήνουν 
οι ενάρετοι και οι πονηροί,
αφού όλα γύρω γίνονται μονάχα για να δίνουν
στα ποιήματα σου μια αφορμή

Κ. Καρυωτάκης

(Picture: Edgar Degas, Marine, soleil couchant)